Πόσοι τύποι δερματικών παθήσεων κατοικίδιων ζώων υπάρχουν Υπάρχει ένα καθολικό

φάρμακο;

ΕΝΑΣ

Συχνά βλέπω ιδιοκτήτες κατοικίδιων να βγάζουν φωτογραφίες δερματικών παθήσεων γάτας και σκύλου σε συγκεκριμένο λογισμικό για να ρωτήσουν πώς να τις αντιμετωπίσουν. Αφού διάβασα το περιεχόμενο λεπτομερώς, διαπίστωσα ότι οι περισσότεροι από αυτούς είχαν υποβληθεί σε λανθασμένη φαρμακευτική αγωγή στο παρελθόν, με αποτέλεσμα να επιδεινωθεί η αρχικά απλή δερματοπάθεια. Βρήκα ένα μεγάλο πρόβλημα, το 99% εξαρτάται από τον ιδιοκτήτη του κατοικίδιου που ρωτά πώς να το αντιμετωπίσει; Αλλά σπάνια ρωτάτε τους ανθρώπους για τι δερματοπάθεια είναι; Αυτή είναι μια πολύ κακή συνήθεια. Πώς μπορεί κανείς να αντιμετωπίσει μια ασθένεια χωρίς να καταλάβει τι είναι; Είδα μερικά «θεϊκά φάρμακα» στο διαδίκτυο, τα οποία αντιμετωπίζουν σχεδόν όλες τις δερματικές παθήσεις. Είναι σαν η λήψη ενός φαρμάκου να θεραπεύει το κρυολόγημα, τη γαστρίτιδα, τα κατάγματα και τις καρδιακές παθήσεις. Αλήθεια πιστεύεις ότι υπάρχει τέτοιο φάρμακο;

Υπάρχουν πράγματι πολλά είδη δερματικών παθήσεων και διάφορες μέθοδοι θεραπείας, αλλά η διάγνωση είναι ακόμη πιο δύσκολη από τη θεραπεία. Η δυσκολία στη διάγνωση δερματικών παθήσεων είναι ότι δεν υπάρχει ακριβής εργαστηριακός έλεγχος για την πλήρη διάγνωσή τους. Ο πιο συνηθισμένος τρόπος δεν είναι μέσω δερματικών δοκιμών, αλλά μέσω οπτικής παρατήρησης για τον περιορισμό του πιθανού εύρους. Οι δερματικές εξετάσεις συνήθως εξετάζονται μέσω μικροσκοπίου, επομένως υπόκεινται στον τόπο δειγματοληψίας, στις δεξιότητες του γιατρού και στην τύχη, επομένως μπορεί να υπάρξουν πολλές αλλαγές. Τα περισσότερα νοσοκομεία δεν αναγνωρίζουν ακόμη και τα αποτελέσματα των εξετάσεων που έγιναν από άλλα νοσοκομεία, κάτι που αρκεί για να δείξει πόσο υψηλό μπορεί να είναι το ποσοστό εσφαλμένης διάγνωσης. Το πιο κοινό αποτέλεσμα της μικροσκοπικής εξέτασης είναι οι κόκκοι, αλλά αυτά τα βακτήρια υπάρχουν συνήθως στο σώμα μας και στο περιβάλλον μας. Αφού καταστραφούν οι περισσότερες δερματικές παθήσεις, αυτά τα βακτήρια θα επιταχύνουν τον πολλαπλασιασμό αυτών των περιοχών, κάτι που δεν αποδεικνύει ότι πρόκειται για βακτηριακές λοιμώξεις δερματικών παθήσεων.

Πολλοί ιδιοκτήτες κατοικίδιων ζώων, ακόμη και γιατροί, ηθελημένα ή ακούσια παραβλέπουν την εμφάνιση δερματικών παθήσεων, όχι μόνο επειδή ορισμένες δερματικές παθήσεις έχουν ομοιότητες στην εμφάνιση, αλλά και λόγω έλλειψης εμπειρίας. Η διαφοροποίηση εμφάνισης των δερματικών παθήσεων είναι πραγματικά πολύ μεγάλη, που μπορεί να χωριστεί χονδρικά σε: κόκκινο, λευκό ή μαύρο; Είναι μια μεγάλη τσάντα ή μια μικρή τσάντα; Είναι πολλές τσάντες ή μόνο μία τσάντα; Είναι το δέρμα διογκωμένο, πρησμένο ή επίπεδο; Είναι η επιφάνεια του δέρματος κόκκινη ή έχει κανονικό χρώμα σάρκας; Είναι η επιφάνεια ραγισμένη ή το δέρμα άθικτο; Η επιφάνεια του δέρματος εκκρίνει βλέννα ή αιμορραγεί ή είναι παρόμοια με το υγιές δέρμα; Έχει αφαιρεθεί η τρίχα; Έχει φαγούρα; Είναι επώδυνο; Πού μεγαλώνει; Πόσο διαρκεί ο κύκλος ανάπτυξης μιας πάσχουσας περιοχής; Διαφορετικές αλλαγές εμφάνισης σε διαφορετικούς κύκλους; Όταν οι ιδιοκτήτες κατοικίδιων συμπληρώσουν όλες τις παραπάνω πληροφορίες, μπορούν να περιορίσουν το εύρος εκατοντάδων δερματικών παθήσεων σε λίγες.

ΔΥΟ

1: Βακτηριακή δερματοπάθεια. Η βακτηριακή δερματοπάθεια είναι η πιο κοινή δερματοπάθεια και επακόλουθο διαφόρων δερματικών παθήσεων, όπως παράσιτα, αλλεργίες, δερματικές παθήσεις του ανοσοποιητικού και μυκητιασικές λοιμώξεις, που μπορεί να οδηγήσουν σε βακτηριακή εισβολή σε τραύματα και επακόλουθη βακτηριακή δερματοπάθεια. Κυρίως προκαλείται από τον πολλαπλασιασμό βακτηρίων στο δέρμα, το επιφανειακό πυόδερμα προκαλείται από βακτηριακή εισβολή στην επιδερμίδα, στα τριχοθυλάκια και στους ιδρωτοποιούς αδένες, ενώ το βαθύ πυόδερμα προκαλείται από βακτηριακή εισβολή στο στρώμα του χορίου, που προκαλείται κυρίως από μόλυνση από σταφυλόκοκκο, με λίγες περιπτώσεις πυογόνων βακτηρίων.

Οι βακτηριακές δερματικές παθήσεις περιλαμβάνουν γενικά: τραυματικό πυόδερμα, επιφανειακό πυόδερμα, πυοκυττάρωση, εν τω βάθει πυόδερμα, πυόδερμα, δερματόδερμα, μεσοδακτυλικό πυόδερμα, πυόδερμα βλεννογόνου, υποδόρια πυόδερμα. Το μεγαλύτερο μέρος του δέρματος είναι κόκκινο, σπασμένο, αιμορραγικό, πυώδες και αποτριχωμένο, με μικρό πρήξιμο και ένα μικρό τμήμα μπορεί να έχει βλατίδες.

2: Μυκητιασική δερματική νόσος. Οι μυκητιασικές δερματικές παθήσεις είναι επίσης οι πιο συχνές δερματικές παθήσεις, που περιλαμβάνουν κυρίως δύο τύπους: τα δερματόφυτα και τη Malassezia. Η πρώτη είναι μια λοίμωξη των μαλλιών, του δέρματος και της κεράτινης στιβάδας που προκαλείται από μυκητιακές υφές, ενώ υπάρχουν επίσης μικροσπορίδια και Trichophyton. Η λοίμωξη από Malassezia μπορεί να βλάψει άμεσα τους θύλακες των τριχών, προκαλώντας ζημιά, λέπτυνση και έντονο κνησμό. Εκτός από τις δύο κοινές επιφανειακές λοιμώξεις που αναφέρθηκαν παραπάνω, υπάρχει επίσης μια βαθιά μυκητιασική λοίμωξη που ονομάζεται Cryptococcus, η οποία μπορεί να βλάψει το δέρμα των κατοικίδιων ζώων, τους πνεύμονες, το πεπτικό σύστημα κ.λπ., καθώς και η Candida που εισβάλλει στο δέρμα, τον βλεννογόνο, την καρδιά, τους πνεύμονες και τα νεφρά.

Οι περισσότερες μυκητιασικές δερματικές παθήσεις είναι ζωονοσογόνες ασθένειες, συμπεριλαμβανομένης της Malassezia, της καντιντίασης, της δερματοφύτωσης, της νόσου των συνενζύμων, της κρυπτόκοκκωσης, της σποροτρίχωσης, κ.λπ. στις περισσότερες περιπτώσεις, και ένας μικρός αριθμός σοβαρών περιπτώσεων μπορεί να προκαλέσει έλκος.

ΤΡΙΑ

3: Παρασιτικές δερματικές παθήσεις. Οι παρασιτικές δερματικές παθήσεις είναι πολύ συχνές και αντιμετωπίζονται εύκολα, κυρίως λόγω του ότι οι ιδιοκτήτες κατοικίδιων δεν λαμβάνουν έγκαιρα μέτρα πρόληψης εξωσωματικής αποπαρασίτωσης. Μεταδίδονται μέσω υπαίθριων δραστηριοτήτων και επαφής με άλλα ζώα, γρασίδι και δέντρα. Τα εξωσωματικά παράσιτα απορροφούν κυρίως αίμα στην επιφάνεια του δέρματος, προκαλώντας αναιμία και αδυνάτισμα.

Οι παρασιτικές δερματικές ασθένειες είναι επίσης ζωονοσογόνες ασθένειες, που περιλαμβάνουν κυρίως κρότωνες, ακάρεα Demodex, ακάρεα, ακάρεα αυτιού, ψείρες, ψύλλους, κουνούπια, σταθερές μύγες κ.λπ.

4: Δερματίτιδα, ενδοκρινική δερματοπάθεια, δερματοπάθεια του ανοσοποιητικού συστήματος. Αυτό το είδος ασθένειας είναι σπάνιο για κάθε μεμονωμένη ασθένεια, αλλά το συνολικό ποσοστό επίπτωσης δεν είναι χαμηλό όταν συνδυάζεται. Οι τρεις πρώτες ασθένειες προκαλούνται κυρίως από εξωτερικά αίτια, και αυτές οι ασθένειες προκαλούνται βασικά από εσωτερικά αίτια, επομένως είναι σχετικά δύσκολη η αντιμετώπισή τους. Η δερματίτιδα προκαλείται κυρίως από αλλεργίες, όπως έκζεμα, περιβαλλοντικός ερεθισμός, ερεθισμός των τροφίμων και παρασιτικός ερεθισμός, που μπορεί να προκαλέσουν δερματικές αλλεργίες και εκδηλώσεις του ανοσοποιητικού συστήματος. Οι ασθένειες του ενδοκρινικού συστήματος και του ανοσοποιητικού συστήματος είναι δύσκολο να αντιμετωπιστούν εσωτερικές ασθένειες και οι περισσότερες από αυτές δεν μπορούν να εξαλειφθούν πλήρως. Μπορούν να ελεγχθούν μόνο μέσω φαρμακευτικής αγωγής. Αν και οι εργαστηριακές εξετάσεις δεν είναι δύσκολες, είναι ακριβές και οι μεμονωμένες εξετάσεις κοστίζουν συχνά πάνω από 800-1000 γιουάν.

Η δερματίτιδα, οι δερματικές παθήσεις του ενδοκρινικού συστήματος και του ανοσοποιητικού συστήματος δεν είναι μεταδοτικές και είναι όλες εσωτερικές στο σώμα του κατοικίδιου ζώου, συμπεριλαμβανομένων κυρίως της αλλεργικής δερματίτιδας, της δερματίτιδας από δαγκώματα, της δερματίτιδας εξ επαφής, της ατοπικής δερματίτιδας, του εκζέματος, της πέμφιγας, των κοκκιωμάτων, των δερματικών παθήσεων του θυρεοειδούς και των αδρενεργικών δερματικών παθήσεων. Τα συμπτώματα είναι διάφορα, τα περισσότερα από τα οποία περιλαμβάνουν τριχόπτωση, κόκκινους φακέλους, έλκος και φαγούρα.

Εκτός από τις τέσσερις κοινές δερματικές παθήσεις που αναφέρθηκαν παραπάνω, υπάρχουν σχετικά λίγες μελαγχρωματικές δερματικές παθήσεις, συγγενείς κληρονομικές δερματικές παθήσεις, ιογενείς δερματοπάθειες, δερματικές παθήσεις κερατινοποιημένων σμηγματογόνων αδένων και διάφοροι όγκοι του δέρματος. Πιστεύετε ότι είναι δυνατό να αντιμετωπιστούν τόσοι πολλοί διαφορετικοί τύποι δερματικών παθήσεων με ένα φάρμακο; Ορισμένες εταιρείες αναμειγνύουν διάφορα φάρμακα μαζί για να βγάλουν χρήματα και μετά διαφημίζουν ότι όλα μπορούν να αντιμετωπιστούν, αλλά τα περισσότερα από αυτά δεν έχουν κανένα θεραπευτικό αποτέλεσμα. Ορισμένα από τα θεραπευτικά φάρμακα που αναφέρονται παραπάνω μπορεί ακόμη και να έρχονται σε σύγκρουση, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει στη σοβαρότερη ασθένεια. Όταν λοιπόν τα κατοικίδια έχουν υποψίες για δερματικές ασθένειες, το πρώτο πράγμα που πρέπει να ρωτήσετε είναι τι είδους ασθένεια είναι; Αντί πώς να το αντιμετωπίσουμε;