Τα σουλφοναμίδια έχουν τα πλεονεκτήματα του ευρέος αντιβακτηριακού φάσματος, των σταθερών ιδιοτήτων, της χαμηλής τιμής και μιας ποικιλίας παρασκευασμάτων για να διαλέξετε. Η βασική δομή των σουλφοναμιδίων είναι το p-σουλφανιλαμίδιο. Μπορεί να επηρεάσει τη σύνθεση του βακτηριακού φολικού οξέος και να επηρεάσει την ανάπτυξη και την αναπαραγωγή του, αναστέλλοντας έτσι τα περισσότερα θετικά κατά Gram βακτήρια και ορισμένα αρνητικά βακτήρια.

Τα βακτήρια που είναι ιδιαίτερα ευαίσθητα στη sulfa περιλαμβάνουν: Streptococcus, Pneumococcus, Salmonella, κ.λπ., και μέτρια ευαίσθητα είναι: Staphylococcus, Escherichia coli, Pasteurella, Shigella, Listeria, μερικά Actinomyces και Treponema hyodysenteriae Επίσης ευαίσθητα στις σουλφοναμίδες. επίσης αποτελεσματικό έναντι ορισμένων πρωτόζωων όπως τα κοκκίδια. Τα ευαίσθητα σε σουλφοναμίδια βακτήρια μπορούν να αναπτύξουν ανθεκτικότητα.

Στην πραγματική χρήση, οι σουλφοναμίδες χρησιμοποιούνται συχνά σε συνδυασμό με άλλα φάρμακα. Οι περισσότερες από τις ανεπιθύμητες ενέργειες της μακροχρόνιας χρήσης των πρώιμων σουλφοναμιδίων είναι διαταραχές του ουροποιητικού συστήματος, νεφρική δυσλειτουργία και μειωμένη πρόσληψη τροφής.

Προκειμένου να μειωθούν οι τοξικές και παρενέργειές του, πρώτα, η δοσολογία θα πρέπει να είναι κατάλληλη και δεν θα πρέπει να αυξάνεται ή να μειώνεται κατά βούληση. Εάν η δόση είναι πολύ μεγάλη, θα αυξήσει τις τοξικές και παρενέργειες, και εάν η δόση είναι πολύ μικρή, όχι μόνο δεν θα έχει θεραπευτικό αποτέλεσμα, αλλά θα προκαλέσει στα παθογόνα βακτήρια να αναπτύξουν αντοχή στο φάρμακο. Δεύτερον, χρήση με άλλα φάρμακα, όπως συνεργιστικά αμπρολίνη και σουλφοναμίδη, για μείωση της δόσης. Τρίτον, εάν ο τύπος το επιτρέπει, μπορεί να προστεθεί ίση ποσότητα διττανθρακικού νατρίου. Τέταρτον, τα βακτήρια μπορούν να παράγουν διαφορετικούς βαθμούς διασταυρούμενης αντοχής στα σουλφα φάρμακα, επομένως όταν είναι ανθεκτικά σε ένα συγκεκριμένο φάρμακο σουλφα, δεν είναι κατάλληλο να αλλάξουν σε άλλο φάρμακο σουλφα. Γενικά, η αρχική δόση των σουλφα φαρμάκων πρέπει να διπλασιαστεί και μετά την οξεία περίοδο, το φάρμακο θα πρέπει να επιμείνει στη λήψη του για 3-4 ημέρες προτού διακοπεί.