προϊόν

Ανασκόπηση της ιβερμεκτίνης για σκύλους και γάτες
Η ιβερμεκτίνη, επίσης γνωστή χρησιμοποιείται για τον έλεγχο των παρασίτων του δέρματος, των γαστρεντερικών παρασίτων και των παρασίτων μέσα στην κυκλοφορία του αίματος σε σκύλους και γάτες.
Τα παρασιτικά νοσήματα είναι κοινά στα ζώα. Τα παράσιτα μπορούν να επηρεάσουν το δέρμα, τα αυτιά, το στομάχι και τα έντερα και τα εσωτερικά όργανα συμπεριλαμβανομένης της καρδιάς, των πνευμόνων και του ήπατος. Αρκετά φάρμακα έχουν αναπτυχθεί για να σκοτώσουν ή να αποτρέψουν παράσιτα όπως ψύλλοι, τσιμπούρια, ακάρεα και σκουλήκια. Η ιβερμεκτίνη και τα σχετικά φάρμακα είναι από τα πιο αποτελεσματικά από αυτά.
Η ιβερμεκτίνη είναι ένα φάρμακο ελέγχου παρασίτων. Η ιβερμεκτίνη προκαλεί νευρολογική βλάβη στο παράσιτο, με αποτέλεσμα παράλυση και θάνατο.
Η ιβερμεκτίνη έχει χρησιμοποιηθεί για την πρόληψη λοιμώξεων από παράσιτα, όπως και για την πρόληψη των σκουληκιών, και για τη θεραπεία λοιμώξεων, όπως με τα ακάρεα του αυτιού.
Η ιβερμεκτίνη είναι συνταγογραφούμενο φάρμακο και μπορεί να ληφθεί μόνο από κτηνίατρο ή με ιατρική συνταγή από κτηνίατρο.

Σύνθεση:
Κάθε μη επικαλυμμένο δισκίο περιέχει ιβερμεκτίνη 6mg/12mg

Πληροφορίες για τη δοσολογία της ιβερμεκτίνης για σκύλους και γάτες
Η φαρμακευτική αγωγή δεν πρέπει ποτέ να χορηγείται χωρίς να συμβουλευτείτε πρώτα τον κτηνίατρό σας. Η δόση για ιβερμεκτίνη ποικίλλει από είδος σε είδος και εξαρτάται επίσης από την πρόθεση της θεραπείας. Ακολουθούν γενικές οδηγίες δοσολογίας.

Για σκύλους: Η δόση είναι 0,0015 έως 0,003 mg ανά λίβρα (0,003 έως 0,006 mg/kg) μία φορά το μήνα για την πρόληψη του σκώληκα. 0,15 mg ανά λίβρα (0,3 mg/kg) μία φορά, στη συνέχεια επαναλάβετε σε 14 ημέρες για τα παράσιτα του δέρματος. και 0,1 mg ανά λίβρα (0,2 mg/kg) μία φορά για γαστρεντερικά παράσιτα.

Για γάτες: Η δόση είναι 0,012 mg ανά λίβρα (0,024 mg/kg) μία φορά το μήνα για την πρόληψη του καρδιοσκώληκα.
Η διάρκεια της χορήγησης εξαρτάται από την κατάσταση που αντιμετωπίζεται, την ανταπόκριση στο φάρμακο και την ανάπτυξη τυχόν ανεπιθύμητων ενεργειών. Βεβαιωθείτε ότι θα ολοκληρώσετε τη συνταγή, εκτός εάν το ζητήσετε ειδικά από τον κτηνίατρό σας. Ακόμα κι αν το κατοικίδιο ζώο σας αισθάνεται καλύτερα, ολόκληρο το σχέδιο θεραπείας θα πρέπει να ολοκληρωθεί για να αποφευχθεί η υποτροπή ή να αποτραπεί η ανάπτυξη αντοχής.

Ασφάλεια της ιβερμεκτίνης σε σκύλους και γάτες:
Σε πολλές περιπτώσεις, η ασφάλεια της ιβερμεκτίνης σχετίζεται άμεσα με τη χορηγούμενη δοσολογία. Όπως και με πολλά φάρμακα, οι υψηλότερες δόσεις τείνουν να έχουν υψηλότερους κινδύνους επιπλοκών και πιθανών σχετικών παρενεργειών.
Η ιβερμεκτίνη χρησιμοποιείται σε πολλές περιοχές δοσολογίας, ανάλογα με το σκοπό της χρήσης της. Οι δοσολογίες που χρησιμοποιούνται για την πρόληψη λοιμώξεων από καρδιοσκώληκες είναι γενικά σχετικά χαμηλές, με μικρό κίνδυνο παρενεργειών.

Υψηλότερες δοσολογίες, όπως αυτές που χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία της αποδημικής ψώρας, της σαρκοπτικής ψώρας, των ακάρεων του αυτιού και άλλων παρασιτικών λοιμώξεων, είναι πιο πιθανό να σχετίζονται με ανεπιθύμητες ενέργειες. Ωστόσο, για τα περισσότερα σκυλιά και γάτες, η ιβερμεκτίνη θεωρείται σχετικά ασφαλές φάρμακο όταν χρησιμοποιείται κατάλληλα.
Παρενέργειες της ιβερμεκτίνης σε γάτες:
Στις γάτες, η ιβερμεκτίνη έχει ένα αρκετά υψηλό περιθώριο ασφάλειας. Όταν εμφανίζονται, οι παρενέργειες περιλαμβάνουν:
Ταραχή
● Κλαίγοντας
● Έλλειψη όρεξης
● Διασταλμένες κόρες
Παράλυση οπίσθιων ποδιών
● Μυϊκός τρόμος
● Αποπροσανατολισμός
● Τύφλωση
● Άλλα νευρολογικά σημεία, όπως πίεση κεφαλής ή αναρρίχηση στον τοίχο
Εάν η γάτα σας λαμβάνει ιβερμεκτίνη και παρατηρήσετε αυτούς τους τύπους συμπτωμάτων, διακόψτε το φάρμακο και επικοινωνήστε με τον κτηνίατρό σας.
Παρενέργειες της ιβερμεκτίνης σε σκύλους:
Στα σκυλιά, ο κίνδυνος ανεπιθύμητων ενεργειών που σχετίζονται με την ιβερμεκτίνη εξαρτάται από τη δοσολογία, από την ευαισθησία του κάθε σκύλου και από την παρουσία μικροφιλαριάς του σκωληκοειδούς σκώληκα (μια προνυμφική μορφή του καρδιοσκώληκα.)
Όταν χρησιμοποιείται σε χαμηλή δόση για την πρόληψη των σκουληκιών σε σκύλο χωρίς σκουλήκια, η ιβερμεκτίνη είναι σχετικά ασφαλής. Σε υψηλότερες δόσεις που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη θεραπεία άλλων παρασιτικών λοιμώξεων, αυξάνεται ο κίνδυνος παρενεργειών.

Οι πιθανές παρενέργειες περιλαμβάνουν:
Εμετός
● Διασταλμένες κόρες
● Μυϊκός τρόμος
● Τύφλωση
● Σε συντονισμό
● Λήθαργος
● Έλλειψη όρεξης
Αφυδάτωση

Όταν χρησιμοποιείται σε σκύλο μολυσμένο με καρδιοσκώληκες, μπορεί να εμφανιστεί μια αντίδραση που μοιάζει με σοκ που πιστεύεται ότι προκλήθηκε από ετοιμοθάνατη μικροφιλαρία. Αυτός ο τύπος αντίδρασης μπορεί να συνοδεύεται από λήθαργο, χαμηλή θερμοκρασία σώματος και έμετο. Οι σκύλοι που είναι θετικοί σε καρδιοσκώληκες πρέπει να παρακολουθούνται στενά για τουλάχιστον 8 ώρες μετά τη χορήγηση ιβερμεκτίνης.
Ευαισθησία στην ιβερμεκτίνη σε Collies και παρόμοιες φυλές:

Νευροτοξικότητα μπορεί επίσης να συμβεί με τη χρήση ιβερμεκτίνης σε ορισμένα σκυλιά. Αυτό είναι ιδιαίτερα συνηθισμένο σε σκύλους που έχουν γενετική μετάλλαξη γνωστή ως γονιδιακή μετάλλαξη MDR1 (ανθεκτικότητα σε πολλά φάρμακα). Αυτή η γονιδιακή μετάλλαξη είναι γνωστό ότι συμβαίνει συχνότερα σε φυλές όπως οι Collies, Australian Shepherds, Shelties, Long-hair Whippets και άλλες φυλές με «λευκά πόδια».
Η ιβερμεκτίνη που χρησιμοποιείται σε δοσολογίες που χρησιμοποιούνται για την πρόληψη του σκώληκα είναι γενικά ασφαλής για αυτά τα σκυλιά. Ωστόσο, το φάρμακο δεν πρέπει να χρησιμοποιείται σε υψηλότερες δόσεις για σκύλους που μπορεί να έχουν τη μετάλλαξη του γονιδίου MDR1. Υπάρχει μια δοκιμή που μπορεί να πραγματοποιηθεί για τον έλεγχο της γονιδιακής μετάλλαξης.

Ειδοποίηση:
· Η ιβερμεκτίνη δεν πρέπει να χρησιμοποιείται σε ζώα με γνωστή υπερευαισθησία ή αλλεργία στο φάρμακο.
· Η ιβερμεκτίνη δεν πρέπει να χρησιμοποιείται σε σκύλους που είναι θετικοί σε ασθένεια του σκωληκοειδούς, εκτός υπό αυστηρή επίβλεψη κτηνιάτρου.
· Πριν από την έναρξη της πρόληψης του σκωληκοειδούς που περιέχει ιβερμεκτίνη, ο σκύλος πρέπει να ελεγχθεί για καρδιοσκώληκες.
· Η ιβερμεκτίνη γενικά πρέπει να αποφεύγεται σε σκύλους ηλικίας μικρότερης των 6 εβδομάδων.

Περιβαλλοντικές προφυλάξεις:
Κάθε αχρησιμοποίητο προϊόν ή απόβλητο πρέπει να απορρίπτεται σύμφωνα με τις ισχύουσες εθνικές απαιτήσεις.